ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΡΜΑ - ΧΡΕΟΣ - ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΡΜΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

Εισαγωγική σημείωση: Η έμπνευση-καθοδήγηση για τη συγκεκριμένη πρακτική δόθηκε την περίοδο του καλοκαιριού του 2015, αμέσως μετά την συμφωνία για το τρίτο μνημόνιο, όταν όλοι, προεξέχοντος του πρωθυπουργού, μιλούσαν ότι είχαμε κάνει μια πολύ κακή συμφωνία, που όμως έπρεπε να τη δεχτούμε γιατί δεν «μπορούσαμε» να κάνουμε διαφορετικά.

Και ενώ υπήρχε η έμπνευση από το καλοκαίρι, η πρακτική άρχισε να γράφεται το διήμερο 7-8 Νοεμβρίου, το οποίο είναι το διήμερο εορτασμού των ταξιαρχών, Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Όλη η συγκεκριμένη εργασία, τελεί κάτω από την προστασία και καθοδήγηση των ταξιαρχών αλλά και του Ελληνικού Αρχετύπου.

Αναφέρουμε ως συγχρονικότητα, ότι το συγκεκριμένο διήμερο έλαβε χώρα η εκδρομή του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ. στη Μονή Μιχαήλ Πανορμίτου Σύμης για περιήγηση, προσκύνημα και συμμετοχή στις λατρευτικές εκδηλώσεις της Ιεράς Μονής.

Στα πλαίσια της συγκεκριμένης εκδρομής εκτελέστηκε μυστικιστικό δρώμενο συντονισμού με τις ανώτερες ποιότητες του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, όπως επίσης ομαδική προσευχή και διαλογισμός για το Παγκόσμιο Καλό.

Να σημειώσουμε ότι στην αμέσως προηγούμενη εκδρομή του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ., στις Βάσσες Φιγαλείας, στον ιδιαίτερο ενεργειακό χώρο του Επικουρείου Απόλλωνα είχε επιτελεστεί Ειδική Εκπομπή Θετικής Ενέργειας για την προστασία και την παλινόρθωση του Ελληνισμού.

Επίσης η δημοσιοποίηση αυτής της εργασίας-πρακτικής συμπίπτει με μια ακόμη δραστηριότητα του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ., μέσω της εκτέλεσης Ιεροπραξίας ενεργοποίησης και θεραπευτικό δρώμενο στο χώρο του Αμφιαράειου, με στόχο την ενεργοποίηση των ιδιαίτερων θεραπευτικών δονήσεων του Αμφιαράειου, για την κάθαρση και την αναγέννηση της χώρας μας.

Έτσι βλέπουμε ότι η «ενέργεια» της εποχής μας «καθοδηγεί» σχεδόν συνολικά να προβούμε σε συντονισμένες καθαρτικές δραστηριότητες για να προχωρήσουμε ως Ελλάδα και Ελληνισμός ένα βήμα παραπέρα στον ανώτερο μας δρόμο, ο οποίος πέρα από εθνικός είναι και οικουμενικός.

Με την παρούσα εργασία θα επιβεβαιώσουμε αυτήν την ισχυρή παρουσία, προστασία και καθοδήγηση των παραπάνω Πνευματικών Αρχετυπικών Δυνάμεων του Φωτός, στον οικουμενικό ρόλο που καλείται να παίξει η Ελλάδα ετούτη την πολύ ιδιαίτερη περίοδο για τον πλανήτη.

ΤΟ ΘΕΩΡΗΤΙΚΌ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

Όπως διαβάσατε στο εισαγωγικό σημείωμα, η έμπνευση-καθοδήγηση για την εργασία που θα ακολουθήσει δόθηκε μετά την συμφωνία της Ελλάδος για το τρίτο μνημόνιο και την κακή συμφωνία όπως την αποκάλεσαν όλοι.

Μα γιατί κάποιος να δεχτεί μια συμφωνία, όταν μάλιστα ο ίδιος την χαρακτηρίζει κακή; Η απάντηση φυσικά είναι, ότι επειδή νιώθει ότι δεν έχει άλλη επιλογή. Νιώθει στην ουσία, ότι αυτή η έστω κακή συμφωνία είναι η καλύτερη επιλογή που του είναι διαθέσιμη. Πιστεύει ότι εάν δεν δεχτεί αυτήν την επιλογή, οι συνέπειες θα είναι χειρότερες, δηλαδή φοβάται ότι θα υποστεί κάποιου είδους θανατική εξόντωση.

Δηλαδή ότι η μόνη εναλλακτική που υπήρχε, ήταν είτε η κακή συμφωνία είτε ο οικονομικός θάνατος της χώρας μέσω της πτώχευσης από την έξοδο της από το ευρώ. Πίστεψαν οι κυβερνώντες μας, πως ήταν απόλυτη ανάγκη, πως ήταν θέμα επιβίωσης της χώρας η παραμονή της στο ευρώ! Αυτή όμως η στάση, σε ψυχολογικό επίπεδο, είναι το πρώτο χαρακτηριστικό της Εξάρτησης: Χάνεται η διάκριση ανάμεσα στην Επιθυμία και στην Ανάγκη κι έτσι πιστεύουμε, πως έχουμε απόλυτη ανάγκη το αντικείμενο της εξάρτησής μας, είμαστε πεπεισμένοι, ότι χωρίς αυτό δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Αυτό όμως είναι ένα ψυχολογικό πρότυπο και όχι μια εμπειρική αλήθεια. Στην πραγματικότητα μπορεί να συμβαίνει, μόνο στην πρώιμη παιδική ηλικία, όταν είμαστε πραγματικά απόλυτα εξαρτημένοι από τους γονείς μας και ως εκ τούτου αποτελεί θέμα επιβίωσης, το να ανταποκρινόμαστε στις δικές τους επιθυμίες. Ή  ακόμη χειρότερα να απορροφήσουμε ολοκληρωτικά την κοσμοαντίληψη τους και να «χάσουμε» τον εαυτό μας, να «ξεχάσουμε» και να «προδώσουμε» τον αυθεντικό εαυτό μας. Να τον εξορίσουμε έτσι στα σκοτάδια του υποσυνείδητου μας, καταδικάζοντας τον σε μια ζωή «λαθραία». Όπως είπαμε η κατάσταση της "εξάρτησης" είναι αποδεκτική μόνο στην παιδική ηλικία, οποιαδήποτε άλλη στιγμή συμβαίνει είναι δείγμα κατάστασης ψυχολογικής εξάρτησης και πιθανότατα ανωριμότητας!

Εδώ φυσικά δεν θα εξετάσουμε εάν όντως είχαμε εναλλακτικές και εάν η κυβέρνηση έπραξε καλά ή όχι με την συμφωνία.

Η δική μας θέση ως πνευματικοί άνθρωποι, ως εσωτεριστές, είναι ότι αυτό που συμβαίνει στο εξωτερικό υλικό πεδίο, δεν είναι ποτέ η αιτία, παρά το αποτέλεσμα κάποιας αόρατης εσωτερικής αιτίας. Εάν δεν ξεσκεπάσουμε και δεν διορθώσουμε αυτήν την «αόρατη» εσωτερική αιτία, ότι απόφαση και να παίρνουμε στο εξωτερικό πεδίο, θα μας οδηγεί πάντοτε στο ίδιο αποτέλεσμα, έστω και με διαφορετική μορφή κάθε φορά. Μπορεί κάτω από διαφορετικές συνθήκες αλλά πάντοτε το αποτέλεσμα θα είναι στην ουσία το ίδιο. Η ουσία είναι ότι η Ελλάδα επί αιώνες βρίσκεται μόνιμα να είναι «χρεωμένη». Το χρέος δεν είναι απαραίτητο να έχει πάντοτε τη μορφή του οικονομικού χρέους αλλά μπορεί επίσης να έχει και τη μορφή του κατακτητή, του δυνάστη, του εξωτερικού εκμεταλλευτή ή του πατρόνα-προστάτη ή συνήθως ένα συνδυασμό όλων των παραπάνω.

Η καθοδήγηση που μας δόθηκε από τα ανώτερα πεδία και αποτελεί την αιτία αυτής της εργασίας, είναι ότι κάποια στιγμή, στην πορεία του Ελληνισμού, σαν Ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο, κάναμε σε ψυχικό επίπεδο μια πολύ άσχημη καρμική επιλογή.

Για κάποιο «άγνωστο» λόγο, θεωρήσαμε ότι είχαμε λειτουργήσει δυσαρμονικά, και σε ψυχικό επίπεδο πήραμε την ασυνείδητη απόφαση να μειώσουμε το Φως που εκπέμπουμε σαν Ελληνισμός. Αυτός ο λόγος δεν μας είναι ξεκάθαρα γνωστός σε λογικό, συνειδητό επίπεδο και ίσως δεν έχει σημασία να τον γνωρίζουμε αντικειμενικά ιστορικά. Μπορεί ακόμη και να είναι έξω από τη γνωστή και καταγεγραμμένη ιστορία του παρόντος ανθρώπινου πολιτισμού. Δεν έχει σημασία αυτό τεχνικά γιατί αυτό το «κενό μνήμης» θα το καλύψουμε μέσω της πρακτικής.

Η ουσία του πράγματος είναι ότι πήραμε μια καρμική απόφαση που μας έχει βάλει σε δυσμενή θέση. Μια πιθανή εξήγηση είναι, ότι ίσως για κάποια δραστηριότητα μας, για κάποια πράξη μας, να νιώσαμε ενοχή και να κατηγορήσαμε τον εαυτό μας (σαν συλλογικό ασυνείδητο) ότι λειτουργήσαμε αλαζονικά, δυσαρμονικά και πιθανότατα καταχρηστικά έναντι άλλων λαών. Έτσι, ασυνείδητα, σε ψυχικό επίπεδο, νιώσαμε ότι έπρεπε να τιμωρηθούμε σαν ένας τρόπος εξιλέωσης. Στην πράξη όμως, σε ενεργειακό-ψυχικό επίπεδο, αυτό σήμαινε ότι κάναμε μια «κακή ψυχική συμφωνία», υπογράψαμε ένα κακό «ψυχικό συμβόλαιο» που μας ταλανίζει συνεχώς.

Κρίναμε ότι αφού φερθήκαμε αλαζονικά ή ότι άλλο «κακό» θεωρήσαμε ότι κάναμε, ο μόνος τρόπος εξιλέωσης ήταν να τιμωρηθούμε, να υποφέρουμε, να ταπεινωθούμε, κτλ. Για να γίνει όμως αυτό, έπρεπε σε ψυχικό επίπεδο να μειώσουμε κατά πολύ το Φως που εκπέμπαμε σαν Ελληνισμός. Δεν μπορούσαμε άλλο να αποδεχτούμε το Φως μας σε όλο του το μεγαλείο και λάμψη γιατί αυτό θεωρήσαμε ότι αποτέλεσε την αιτία της αλαζονείας μας ή όποιου άλλου κακού αποδεχτήκαμε ότι προκαλέσαμε σε άλλους ανθρώπους.

Υπάρχει επίσης και η περίπτωση να διαστρέψαμε λανθασμένα την έννοια του «αγαθού» και «καλού». Να θεωρήσαμε δηλαδή ότι το να λάμπει το δικό μας Φως έντονα, όταν άλλοι λαοί ήταν στο σκοτάδι, ήταν κάτι «κακό», ότι με αυτόν τον τρόπο τους μειώναμε σαν υπάρξεις! Να νιώσαμε κατ’ αυτόν τον τρόπο ενοχές που οι άλλοι λαοί δεν μπορούσαν να λάμψουν μέσα στο Φως ή γιατί «υπέφεραν» στο σκοτάδι τους.  Ή να είδαμε στην πράξη, πως η αλαζονεία του να επιβάλουμε την μετάδοση του Φωτός της Γνώσης μας στους άλλους λαούς, έφερε πολύ πόνο και θάνατο.

Και σε μια διαστροφή της νόησης μας και λανθασμένη εκτίμηση του τι είναι καλό, τι είναι αγαθό και τι είναι αληθινή συμπόνοια, σε ψυχικό επίπεδο ίσως να πήραμε αυτήν την λάθος καρμική απόφαση να χαμηλώσουμε το Φως μας.

Μια παρόμοια εκδοχή είναι αυτό που βιώνουν αρκετοί άνθρωποι σήμερα, συνήθως καλής πρόθεσης άνθρωποι, όπου υποσυνείδητα δεν επιτρέπουν στον εαυτό τους να βιώσει αφθονία και χαρά, επειδή υπάρχουν άνθρωποι στον υπόλοιπο κόσμο που πεινάνε και υποφέρουν. Νιώθουν ενοχές και κατά κάποιο τρόπο (λανθασμένα βέβαια) συνυπεύθυνοι για τη δυστυχία αυτών των ανθρώπων. Πιστεύουν (πάντα υποσυνείδητα) ότι με το να παραμείνουν και οι ίδιοι σε μια κατάσταση έλλειψης θα τους λυτρώσει από τις ενοχές και κατά κάποιο τρόπο θα κάνει και τους άλλους φτωχούς ανθρώπους να νιώσουν καλύτερα, αφού δεν θα είναι μόνοι τους στη δυστυχία τους και σίγουρα δεν θα κατηγορούν αυτούς για το γεγονός ότι υποφέρουν!! Άσχετα που αυτό στην πράξη όταν συμβαίνει είναι ο χειρότερος τρόπος αντίδρασης στη φτώχεια καθώς εκτός από τους άλλους φτωχούς, κάνουμε και τον εαυτό μας φτωχό όταν σκεφτόμαστε κατά αυτόν τον τρόπο. Έτσι, οι δυνατότητες μας να βοηθήσουμε τους φτωχούς που συμπονούμε περιορίζονται κατά πολύ και μας μένει μόνο η εσωτερική πικρία και ο θυμός για τη φτώχεια.    

Όποια και εάν ήταν τελικά αυτή η αόρατη αιτία για τον Ελληνισμό, φαίνεται ότι κάπως έτσι μπήκαμε σε μια παρατεταμένη περίοδο όπου λειτουργούμε σαν Ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο με το αληθινό μας Φως πολύ μειωμένο, πολύ σκιασμένο.

Στην ουσία προβάλλεται η «συλλογική μας σκιά», βγαίνει αυτή μπροστά και μειώνει έτσι την ενέργειά μας του Φωτός μας.

Η σκιά, ως ψυχολογικός συμβολισμός υποδηλώνει την «άλλη πλευρά του νομίσματος», αυτήν που όλοι έχουμε αλλά θέλουμε να την κρατήσουμε κρυφή, γιατί φοβόμαστε ότι δεν θα είναι αρεστή και αποδεκτή στους άλλους και έτσι κινδυνεύουμε να ελκύσουμε απόρριψη.

Αυτή η κατάσταση ενεργειακά αποτυπώθηκε με το να είμαστε σχεδόν μόνιμα σε κατάσταση ανάγκης, σε κατάσταση χρέους και «υποχρέωσης» (αλλά και υποδούλωσης) απέναντι σε άλλους.

Αφού δεν επιτρέπαμε στο δικό μας Φως να λάμψει με όλη του δύναμη, ενεργειακά ήμασταν μόνιμα σε έλλειμμα. Φυσιολογικά, αφού ενεργειακά δεν μπορούσαμε να καλύψουμε αυτό το κενό εσωτερικά, προσπαθήσαμε να το καλύψουμε εξωτερικά. Είχαμε την ανάγκη κάποιος άλλος να μας καλύψει αυτό το ενεργειακό έλλειμμα και αυτό το μήνυμα στείλαμε ασυνείδητα αλλά ενεργειακά στους άλλους λαούς. Στείλαμε το μήνυμα της αδυναμίας και της εξάρτησης. Στείλαμε ενεργειακή πρόσκληση σε φορείς ενεργειών κυριαρχικότητας, απληστίας, αρπαγής, σκληρότητας, εκμετάλλευσης, κτλ.

Αυτή όλη η κατάσταση που είχε δημιουργηθεί εσωτερικά, σε ασυνείδητο επίπεδο, όπως ήταν φυσικό καθρεφτίστηκε και στο εξωτερικό πεδίο, το υλικό πεδίο.

Δεν είναι τυχαίο, που ενώ όλοι παραδέχονται ότι η Ελλάδα έχει μεγάλο φυσικό πλούτο, τόσο ενεργειακό, σαν ορυκτά και άλλες πηγές ενέργειας, όσο και διατροφικά αλλά επίσης και σε ανθρώπινο δυναμικό με πολλά υπέροχα, διακεκριμένα και εξελιγμένα μυαλά, η χώρα μας να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια της. Να χρειάζεται να δανείζεται συνεχώς και να εισάγει κάθε μορφής πηγή ενέργειας. Δεν είναι τυχαίο επίσης που σχεδόν ποτέ δεν νιώθουμε αληθινά ασφαλείς και πάντοτε νομίζουμε ότι χρειαζόμαστε έναν προστάτη.

Μπορεί κάποιος να «εκλογικεύσει» και να υποστηρίξει ότι είμαστε τα θύματα των κυριαρχικών ενεργειών των παγκόσμιων δυνάμεων και των κέντρων της απληστίας και κυριαρχικότητας αλλά τίποτα δεν μπορεί να εμφανιστεί στην εξωτερική πραγματικότητα εάν πρώτα δεν έχει αποτυπωθεί εσωτερικά. Πρώτα ο θύτης και το θύμα γεννιούνται και συνυπάρχουν εσωτερικά, σε επίπεδο συνειδητότητας και στη συνέχεια αυτό «εκδραματίζεται» και στην εξωτερική πραγματικότητα.

Έτσι, όποια και να ήταν τελικά η αρχική αιτία αυτής της ψυχικής μας επιλογής, η ουσία είναι ότι μπήκαμε σε μια ενεργειακή-ψυχική-καρμική επιλογή από την οποία δεν μπορούμε να βγούμε. Πρώτα μπήκαμε σ’ ένα «ψυχικό μνημόνιο» (εάν μας επιτρέπεται αυτό το λογοπαίγνιο) και μετά ακολούθησαν τα εξωτερικά μνημόνια, με την όποια μορφή αυτά πήραν ανά τους αιώνες. Έχει δημιουργηθεί κάτι σαν καρμικό μίασμα (ενεργειακό-ψυχικό πρόγραμμα), το οποίο έχει και άλλες σοβαρές επιπτώσεις στην ψυχική ενέργεια της Ελλάδος.

Νιώθουμε συνεχώς σαν χώρα αλλά και πολίτες, σαν ατομικότητες, εκτός ισορροπίας και όποια προσπάθεια και να κάνουμε για να βρούμε αυτήν την ισορροπία συνήθως δεν ολοκληρώνεται. Μάλιστα εμείς οι ίδιοι είμαστε αυτοί που βάζουμε τα εμπόδια, είναι σαν ν’ αυτοσαμποταριζόμαστε.

Πόσες φορές αλήθεια στο ιστορικό παρελθόν της Ελλάδος δεν υπήρξαν πολύ ωραίες προσπάθειες Ελλήνων για ανύψωση του γενικότερου επιπέδου της χώρας, που όμως τελικά δεν προχώρησαν γιατί τις σαμποτάρισαν άλλοι Έλληνες λόγω πχ ζήλειας ή διχόνοιας.

Αυτό το καρμικό μίασμα και η μη αποδοχή του Φωτός μας σε όλο του το μεγαλείο και την λάμψη, ασυνείδητα δημιουργεί μια κατάσταση θυμού, μίσους και υποσυνείδητης μνησικακίας που στρέφεται στον εαυτό μας.

Αυτή είναι η ταύτιση του θύματος με τις αξίες του θύτη (στην ψυχολογική ορολογία γνωστό και ως «σύνδρομο της Στοκχόλμης») που λέει ότι: "εγώ είμαι λάθος, έχει δίκιο αυτός που μου φέρεται έτσι". Ο θυμός που δεν μπορεί να εκφραστεί προς τα έξω λόγω εξάρτησης και φόβου μεγάλης απώλειας, στρέφεται αυτοκαταστροφικά προς τον ίδιο τον εαυτό και εκδηλώνεται με διάφορους τρόπους:

Δεν μας κάνει εντύπωση η ξενομανία μας; Ενώ έχουμε τον πιο αρχαίο και περίφημο πολιτισμό στην Ευρώπη, όταν τα πάντα στο δυτικό πολιτισμό έχουν στηριχθεί στο Ελληνικό πνεύμα, εμείς οι ίδιοι να διακατεχόμαστε από κόμπλεξ και κοινωνικό-εθνικό επαρχιωτισμό. Να νιώθουμε πως οτιδήποτε ξένο είναι προοδευτικό και να «απεχθανόμαστε» οτιδήποτε Ελληνικό σαν οπισθοδρομικό. Να το θεωρούμε δηλαδή «μη προοδευτικό», να υποτιμούμε οτιδήποτε το Ελληνικό και να θέλουμε τελικά να το καταστρέψουμε. Να επιτιθέμαστε σε αυτούς που προσπαθούν να ορθώσουν μια Ελληνική φωνή αποδοχής και υπερηφάνειας με το να τους χαρακτηρίζουμε εθνικιστές.

Δεν μας κάνει εντύπωση να βλέπουμε τους πολιτικούς μας αλλά και τους ανθρώπους του πνεύματος (με την ακαδημαϊκή έννοια) να αρπάζουν και την πιο μικρή ευκαιρία που τους δίνεται σε διεθνές επίπεδο για να μιλήσουν σε ξένη γλώσσα αλλά και να υιοθετήσουν κάθε τι που θα δείξει ότι είναι «πολιτισμένοι και σύγχρονοι ευρωπαίοι» και ασφαλώς όχι βαλκάνιοι Έλληνες;

Ακόμη και ο Σεφέρης με τον Ελύτη που βραβεύτηκαν με το βραβείο Νόμπελ για την «Ελληνική τους ποίηση και λογοτεχνία», την ομιλία τους στη βράβευση την έκαναν σε ξένη γλώσσα!  

Δεν μας κάνει εντύπωση που τα Ελληνικά πανεπιστήμια είναι γεμάτα από «προοδευτικούς» καθηγητές που απεχθάνονται την Ελλάδα, που αποφεύγουν να κάνουν την οποιαδήποτε έρευνα που θα μπορούσε ν’ αναδείξει κάτι το ωραίο για την Ελλάδα ενώ αντίθετα να είναι οι πρώτοι που θα τρέξουν να υποστηρίξουν ιδέες και θεωρίες που μειώνουν την Ελλάδα και τον Ελληνισμό; (εξυπακούεται ότι δεν γενικεύουμε, απλά θέλουμε να αναδείξουμε με κάποια έμφαση, την άσχημη κατάσταση που επικρατεί στα Ελληνικά πανεπιστήμια σε επίπεδο ταγών).

Ακόμη και η πολιτική και κομματική αντιπαράθεση γίνεται για ιδεολογίες, συστήματα και θεωρίες που ουδεμία σχέση έχουν με την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Τα παραδείγματα και οι διαπιστώσεις αμέτρητες για αυτόν τον απύθμενο «ανθελληνισμό» που υπάρχει μέσα στην Ελλάδα από τους ίδιους τους Έλληνες.

Αγαπητοί φίλοι, μην ψάχνετε να βρείτε «λογική» αιτία σ’ αυτόν τον παραλογισμό. Όλο αυτό έχει τη βάση του σε αυτό το καρμικό μίασμα που βιώνουμε ως έθνος.

Οι «Έλληνες» που εκδηλώνουν αυτού του είδους τον ανθελληνισμό είναι υπό την επήρεια αυτού του καρμικού προγράμματος και λειτουργούν ως «ενεργειακά αντισώματα» που προστατεύουν αυτό το καρμικό πρόγραμμα. Ασυνείδητα και μηχανικά αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν μια ακαταμάχητη επιθυμία να μην επιτρέψουν οποιαδήποτε μορφή Φωτός που πάει να εμφανιστεί από την Ελλάδα.

Μην νομίζετε όμως ότι αυτό συμβαίνει μόνο στην τωρινή εποχή. Συνέβαινε σχεδόν πάντοτε στη γνωστή και καταγεγραμμένη ιστορία μας, ακόμη και στην κλασσική Αρχαία Ελλάδα. Σκεφθείτε λίγο τον λόγο και τον τρόπο με τον οποίο έγινε η εξόντωση του Σωκράτη ή σκεφθείτε γενικότερα ότι ο διωγμός των αρίστων ήταν ένα σύνηθες φαινόμενο στην ιστορία της Αρχαίας Ελλάδος. Επίσης η ιστορία μας είναι γεμάτη από καταστροφές που προκλήθηκαν από Ελληνικές προδοσίες.  

Αυτή δυστυχώς είναι μόνο η μια σκοτεινή όψη των δυσμενών συνεπειών αυτού του καρμικού μιάσματος. Η άλλη όψη των συνεπειών και ίσως η πιο σοβαρή, είναι αυτή της πανταχού έλλειψης υγιών ορίων μέσα στην Ελληνική κοινωνία, μεταξύ των Ελλήνων ατομικά αλλά και στο δημόσιο μας βίο.

Οι Έλληνες μοιάζουμε να μη σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Να μην αναγνωρίζει και να μη σέβεται κανένας υγιή όρια στον άλλο. Τα όποια όρια τηρούνται μόνο από το φόβο των συνεπειών. Μόλις όμως δοθεί η ευκαιρία αυτά τα όρια καταπατούνται (επαναλαμβάνουμε ότι δεν γενικεύουμε αλλά αποτυπώνουμε την γενική τάση).

Επίσης είναι πολύ μειωμένη και η συνείδηση της αίσθησης του κοινού καλού, της προσφοράς, του εθελοντισμού και της υπηρεσίας για το κοινό καλό. Όλοι μας έχουμε την «απαίτηση» όλα μας τα θέματα να τα λύσει το «κράτος», ενώ την ίδια στιγμή κάνουμε ότι μπορούμε για να το σαμποτάρουμε, λειτουργώντας καθαρά ιδιοτελώς. Εάν μπορεί ο ένας το πρόβλημα του να το φορτώσει στον άλλο, το κάνει χωρίς κανένα δισταγμό. Εάν είναι να ωφεληθεί ο ίδιος και ας είναι εις βάρος του συνόλου, επίσης είναι κάτι ηθικά εύκολα αποδεκτό. Εάν μπορούμε να παρανομήσουμε, να κλέψουμε, να εξασφαλίσουμε παράνομη προνομιακή μεταχείριση (το περίφημο «μέσο»), να αποφύγουμε ευθύνες κτλ, χωρίς να γίνουμε αντιληπτοί, το κάνουμε ευχαρίστως με την πολύ σαθρή δικαιολογία προς τον εαυτό μας, ότι «όλοι αυτό κάνουν»! Και μοιάζουμε δυστυχώς να είμαστε σε ένα συνειδησιακό τέλμα, σ’ ένα ατελείωτο φαύλο κύκλο, όπου όλοι φταίνε αλλά κανένας δεν είναι υπεύθυνος. Ο καθένας θεωρεί ότι οι ευθύνες βρίσκονται παραπέρα και φυσικά όχι στον εαυτό του, με τελικό αποδέκτη των ευθυνών την αόριστη έννοια του κράτους, λες και το κράτος είναι μια αυθύπαρκτη και ξεχωριστή από τα άτομα οντότητα. Δηλαδή ο απόλυτος παραλογισμός! Πρόκειται για μια αυτοάνοση νόσο!

Θα μπορούσαμε να προσθέσουμε ακόμη πολλά παραδείγματα στην περιγραφή αυτής της ανισορροπίας μας αλλά δεν έχει νόημα, νομίζουμε η κεντρική ιδέα έχει γίνει κατανοητή.

Σκοπός αυτής της πρακτικής θα είναι να άρουμε και να διορθώσουμε αυτό το καρμικό μίασμα σε ψυχικό επίπεδο, δημιουργώντας έτσι τις προϋποθέσεις να έρθουμε ξανά σε επαφή με την ολότητα του Φωτός μας, με το πνευματικό Αρχετυπικό Φως μας σαν Ελληνικό συλλογικό ψυχικό ασυνείδητο. Να επιτρέψουμε έτσι σε αυτό το Φως να αρχίσει να λάμπει και να δονείται πάλι εντός μας δηλαδή να το γειώσουμε και στο φυσικό επίπεδο στη χώρα μας αλλά και μέσα στους εαυτούς μας.

Εδώ θα πρέπει να προσθέσουμε, ότι τα καρμικά μιάσματα έχουν μια ιδιαιτερότητα παράδοξη για να γνωστοποιήσουν την ύπαρξη τους, που εάν κάποιος δεν είναι εκπαιδευμένος σε αυτό που αποκαλούμε «εσωτερική ματιά ή όραση» δεν μπορεί να την αντιληφθεί εύκολα. Προκαλούν εξωτερικές καταστάσεις οι οποίες επιφέρουν συνεχώς αυξανόμενο πόνο στο φορέα τους, σε μια προσπάθεια αυτός ο πόνος να λειτουργήσει ως «ξυπνητήρι». Υπό αυτήν την έννοια, μπορούμε να δούμε τους Έλληνες που εκδηλώνουν ανθελληνική συμπεριφορά μέσα από ένα διαφορετικό πρίσμα. Να αντιληφθούμε ότι και αυτοί, σε υποσυνείδητο ψυχικό επίπεδο, παίζουν από την μεριά τους ένα πολύτιμο ρόλο, συνεισφέροντας στο να γίνει συνειδητό το καρμικό πρόγραμμα, καθώς με την  ανθελληνική τους συμπεριφορά αυξάνουν τον πόνο που βιώνουμε και άρα αυξάνονται και οι πιθανότητες να τον αντιμετωπίσουμε. Αυτό βέβαια δεν αποτελεί λόγο ή αιτία για να δοθεί κάποιου είδους συγχωροχάρτι στον οποιοδήποτε, όλοι είμαστε φυσικά υπεύθυνοι και υπόλογοι για τις πράξεις μας στο εξωτερικό πεδίο. Θα μας βοηθήσει όμως πνευματικά να διευρύνουμε την αντίληψη μας χωρίς να κινδυνεύουμε να εγκλωβιστούμε σε στείρους αφορισμούς!

Μέσα από τον πόνο ο φορέας του μιάσματος, εάν καταφέρει και ξεφύγει από την αρχική του άρνηση και την αντίσταση του σ’ αυτόν, μπαίνει σε μια φάση αυτογνωσιακή και ενδοσκοπική. Σε αυτή τη φάση επέρχεται η συνειδητοποίηση του μίασματος που αποτελεί και το πιο σημαντικό βήμα στην διόρθωση του. Μετά τη συνειδητοποίηση ακολουθεί η διορθωτική παρέμβαση, τόσο σε επίπεδο νοητικό, συναισθηματικό-ενεργειακό και τελευταία συμπεριφορικό.

Σε αυτό το κομμάτι εμείς σαν Ελλάδα και Έλληνες έχουμε μια μεγάλη δυσκολία. Δυσκολευόμαστε πάρα πολύ να προχωρήσουμε πέρα από την αρχική μας άρνηση του πόνου στην επόμενη φάση, όπου θα αναλάβουμε μέσω της ανάληψης της προσωπικής μας ευθύνης, το ρόλο μας ως συνδημιουργοί της πραγματικότητας μας. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να κοιτάξουμε στα μάτια αυτόν τον πόνο, χωρίς φόβο και πάθος και να αντιληφθούμε, μέσω ποιάς δικής μας ενεργειακής ανισορροπίας δημιουργήσαμε στο βίο της εξωτερικής μας πραγματικότητας αυτήν  την επώδυνη κατάσταση.

Σαν Ελλάδα και Έλληνες είμαστε προσκολλημένοι σε πολύ μεγάλο βαθμό, μόνιμα σε μια κατάσταση άρνησης. Κάθε εξάρτηση και προσκόλληση αποτελεί μια αγωνιώδη προσπάθεια κάλυψης ενός μεγάλου ψυχικού πόνου. Δεν μπορούμε να δεχτούμε τον πόνο και τις απώλειες μας και αυτό φυσικά μας μπλοκάρει και δεν μας επιτρέπει να προχωρήσουμε στην επόμενη αυτογνωσιακή και θεραπευτική φάση. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να χρειάζεται να επαναλάβουμε ξανά και ξανά το ίδιο μάθημα-οδυνηρή εξωτερική κατάσταση - εξάρτηση.

Στην Ελλάδα δεν υπάρχει αρμονική σχέση με το πένθος και την απώλεια. Αδυνατούμε να τα διαχειριστούμε. Αντίθετα εσφαλμένα λογίζουμε ως πένθος το θρήνο. Ο θρήνος είναι μια πολύ έντονη ενεργειακά εξωτερίκευση-εκτόνωση συναισθημάτων. Μπορεί να φαίνεται σαν πένθος αλλά δεν είναι. Στην πράξη ο θρήνος, μέσα από τον κλαυθμό και οδυρμό, είναι μια απέλπιδα, ασυνείδητη προσπάθεια να ακυρώσουμε το γεγονός που επέφερε την απώλεια. Είμαστε ακόμη σε κατάσταση άρνησης και σχεδόν πάντοτε μοιάζουμε να κολλάμε σε αυτό το στάδιο. Δεν έχουμε την ψυχολογική ωριμότητα να περάσουμε στο υγιές πένθος. Το υγιές πένθος είναι μια εσωτερική κατάσταση εγρήγορσης και τέλειας αποδοχής. Αποδεχόμαστε την απώλεια μας ως γεγονός που έχει συμβεί, αποδεχόμαστε απόλυτα τον πόνο και τη θλίψη μας για την απώλεια μας και έτσι κάνουμε ειρήνη μαζί τους. Ειρήνη σημαίνει ότι επιτρέπουμε στο πένθος μας και τα συναισθήματα που το συνοδεύουν, να είναι μαζί μας όσο χρειάζεται. Επιτρέπουμε στον εαυτό μας να τα νιώσει, να τα βιώσει. Δεν προσπαθούμε να τα χειραγωγήσουμε, να τα διώξουμε, να τα καταπιέσουμε, να τα θεραπεύσουμε ή να τελειώνουμε με αυτά. Επιτρέπουμε σε αυτά τελείως ελεύθερα και ανοιχτά να υπάρχουν και να κάνουν το φυσιολογικό τους κύκλο και έτσι να βγούμε από το πένθος όταν θα είμαστε έτοιμοι και θα έχει γίνει ο κύκλος του. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε κάνει ειρήνη με το παρελθόν μας, με την απώλεια μας αλλά ταυτόχρονα δείχνει μια ψυχολογική ωριμότητα που μας επιτρέπει να προχωρήσουμε παρακάτω στο βίο μας, χωρίς να μας κυνηγούν φαντάσματα του παρελθόντος ή επιδεικνύοντας συνεχώς μια συμπεριφορά ψυχολογικής ανωριμότητας.

Ας σκεφτούμε λίγο πως λειτουργούμε ως έθνος και κοινωνία στα μεγάλα μας θέματα και θα βγάλουμε πολύ χρήσιμα συμπεράσματα για το που βρισκόμαστε.    

Ας δούμε σαν παράδειγμα την πρόσφατη περιπέτεια μας με το χρέος. Σαν Ελλάδα με την «κρίση χρέους» και το σοκ που αυτή έχει επιφέρει, είναι μια τέτοια ευκαιρία συνειδητοποίησης αυτού του μιάσματος και η ταυτόχρονη διόρθωση του.

Σε μεταφυσικό επίπεδο, ο μεγάλος πόνος της συλλογικής ψυχής μας είναι ότι δεν μπορούμε να δώσουμε στην ανθρωπότητα αυτό που είμαστε, το Φως μας και αυτό γιατί οι ίδιοι μας το έχουμε αρνηθεί, λόγω του καρμικού μιάσματος.

Το καρμικό πρόγραμμα έχει επίσης μια ακόμη δυσκολία. Αρχικά δημιουργεί την εντύπωση ότι το πρόβλημα βρίσκεται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση. Όταν είναι «ασυνειδητοποίητο» κάνει την εμφάνιση στην εξωτερική πραγματικότητα μέσω του ψυχολογικού μηχανισμού της προβολής. Αυτό κάνει τον «ανυποψίαστο» να κοιτάει να βρει την αιτία του προβλήματος στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από εκεί που αληθινά βρίσκεται η αιτία. Γι’ αυτό και η αυτογνωσιακή ικανότητα είναι θεμελιώδες προτέρημα και θεραπευτικό εργαλείο.

Ως Ελλάδα πιστεύουμε ότι δεν έχουμε «λάβει» αυτά που δικαιούμαστε. Μόνιμα έχουμε μια γκρίνια και ένα παράπονο πάνω σε αυτό το ζήτημα είτε το συνειδητοποιούμε είτε όχι. Μόνιμα ζητάμε για «παραπάνω», είτε ως πολίτες από το κράτος, είτε ως κράτος από άλλες χώρες.

Το αληθινό μας πρόβλημα είναι ότι έχουμε ανισορροπήσει τελείως το ενεργειακό μας «δούναι και λαβείν» με το κύριο μπλοκάρισμα να βρίσκεται όχι στο λαβείν αλλά στο δούναι, όσο και να μας φαίνεται αυτό παράξενο.

Μα μπορεί να πει κάποιος, δεν πληρώνουμε συνεχώς τόσους φόρους και χρέη στους δανειστές της Ελλάδος; Αυτό είναι η συνέπεια και όχι η αιτία του προβλήματος.

Σε ενεργειακό επίπεδο, έχουμε μπλοκάρει πολύ έντονα την ελεύθερη ροή της κοσμικής ενέργειας, της συμπαντικής ενέργειας του Φωτός, της ελευθερίας, της χαράς, της αγάπης, που είναι η αληθινή αφθονία. Από εκεί ξεκινάει η αφθονία και ελευθερία. Και αυτό το κάναμε όπως είπαμε με την άρνηση μας να εκπέμψουμε το αληθινό Ελληνικό μας Φως. Έχοντας μπλοκάρει αυτόν τον πόλο του καναλιού της ελεύθερης ροής της κοσμικής ενέργειας, μοιραία στρέψαμε την προσοχή μας στον άλλο πόλο, αυτόν του λαβείν. Μόνο που και αυτός ο πόλος δεν μπορεί να λειτουργήσει αρμονικά εάν δεν λειτουργεί αρμονικά και ο πόλος του δούναι. Έτσι στην ουσία δεν μπορούμε ούτε να δώσουμε αρμονικά, ούτε φυσικά να λάβουμε.

 Όλη αυτή η δυσαρμονία έχει αποτυπωθεί με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο στην υλική πραγματικότητα με την κρίση χρέους. Και αυτήν την δυσαρμονία καλούμαστε να θεραπεύσουμε και ο δρόμος της θεραπείας μας απαραίτητα ξεκινάει από το δούναι γιατί εκεί βρίσκεται το μεγάλο μας καρμικό μπλοκάρισμα.

Η αληθινή πνευματική μας αποστολή ως Ελλάδα είναι πρώτα και κύρια να επιτρέψουμε το εσωτερικό μας πνευματικό Φως να λάμψει μέσα μας και στη χώρα μας. Αυτό το Φως είναι που θα μας καταστήσει αληθινούς κοινωνούς της Θεϊκής  ενέργειας, της ζωής και της αγάπης.

Το Φως μας είναι οι Αρχές της Ελληνικότητας. Ελευθερία, ομορφιά, κάλλος, δικαιοσύνη, συναδέλφωση, αρμονία, χαρά, φιλότιμο, είναι οι ποιότητες που κομίζουμε σαν Ελληνικότητα. Κυρίως είναι η αταλάντευτη βαθιά επιθυμία του Έλληνα ανθρώπου να είναι ελεύθερος. Να είναι ελεύθερος, να είναι ο άνθρωπος που επιθυμεί. Αυτήν την ελευθερία συνεπάγεται η συλλογική ψυχολογική μας ωρίμανση.

Αυτό θέλουμε να κάνουμε, να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας, αυτό που αληθινά είμαστε και στη συνέχεια θέλουμε να δώσουμε, να μοιραστούμε αυτό το εσωτερικό μας Φως.

Η ψυχική διαστροφή που έχει επέλθει με το καρμικό μίασμα, μας έχει υπνωτίσει να πιστεύουμε ότι δεν έχουμε να δώσουμε τίποτα, ότι είμαστε κάτι σαν επαίτες. Και όμως σαν ψυχές μας αρέσει τόσο πολύ να δίνουμε. Είναι παροιμιώδες το Ελληνικό φιλότιμο, που εξάλλου δεν υπάρχει και σε καμία άλλη γλώσσα σαν λέξη! Από πού έρχεται αυτή η ακατανίκητη επιθυμία μας να δίνουμε; Μα φυσικά από την κοσμική μας ψυχή.

Σε επίπεδο ψυχικό νιώθουμε την αληθινή μας φύση και γνωρίζουμε ότι είμαστε γεμάτοι με αυτό το αληθινό κοσμικό μας Φως. Γνωρίζουμε ότι έχουμε έρθει για να παίξουμε τον έναν και μοναδικό οικουμενικό μας ρόλο. Να δώσουμε το Φως της ψυχής μας, τον πλούτο που έχουμε μέσα μας, να επιτρέψουμε να λάμψει το κοσμικό μας Φως. Είμαστε οι αληθινά πλούσιοι και όχι οι επαίτες.

Σε καμία περίπτωση αυτό δεν σημαίνει ότι θα ξεκινήσουμε κήρυγμα στους άλλους λαούς ότι ήρθαμε για να τους διαφωτίσουμε και ότι αυτοί πρέπει να μας ακούνε ή να λέμε αυτάρεσκες ανοησίες του στυλ «όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνα εσείς ακόμη ήσασταν πάνω στα δέντρα και τρώγατε βελανίδια». Όχι, τίποτα τέτοιο. Δεν είναι αυτή η δόνηση της ενέργειάς μας, δεν ήρθαμε να παίξουμε τους κοσμικούς δασκάλους και οι άλλοι τους κοσμικούς μαθητές, δεν ήρθαμε να παραστήσουμε τους ανώτερους και οι άλλοι τους κατώτερους. Μια τέτοια στάση δεν οδηγεί ποτέ σε ισορροπία και αρμονία. Δυστυχώς στην Ελλάδα υπάρχει και αυτή η πολικότητα που είναι μέσα στα πλαίσια του καρμικού προγράμματος. Από τη μια είπαμε έχουμε αυτούς που παράγουν «ανθελληνισμό» και από την άλλη έχουμε την άλλη πολικότητα, αυτούς που φαντασιώνονται την ανωτερότητα μας έναντι των άλλων λαών και πως πρέπει όλοι οι άλλοι λαοί να αποδεχτούν και παραδεχτούν αυτή τη φυλετική μας ανωτερότητα, καθώς εμείς τους δώσαμε τα φώτα! Και οι δύο «φαινομενικά» αντίθετες πολικότητες, είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, αυτού του καρμικού μιάσματος.

Το δώρο μας στην οικουμένη, όπως είπαμε, θα είναι να αφήσουμε να λάμψει αυτό το Φως μέσα μας, μέσα από τη ζωή μας και τη συμμετοχή μας στη γήινη υλική πραγματικότητα, πραγματώνοντας τις αρχές της Ελληνικότητας, πρώτα όμως σε εμάς τους ίδιους. Να σημειώσουμε ότι ήδη υπάρχουν ενσαρκωμένοι πολλοί «Έλληνες» αυτήν την εποχή στον πλανήτη και είναι έτοιμοι γι’ αυτό το έργο. Ο χαρακτηρισμός Έλληνες, σε καμία περίπτωση δεν περιορίζεται σε αυτούς που είναι υπήκοοι της χώρας μας ή στο θέμα της Ελληνικής ιθαγένειας. Ο όρος Έλληνες σε αυτήν τη συγκεκριμένη εποχή αφορά εκατομμύρια Υπέρμαχους του Φωτός που θα κάνουν πράξη την Ελληνικότητα στη ζωή τους και στις χώρες που διαμένουν και είναι πολίτες τους. Ναι σαφώς και πολύ μεγάλος αριθμός αληθινών Ελλήνων βρίσκεται στην Ελλάδα, μια και η ίδια η χώρα μας ενεργειακά αποτελεί το κέντρο και σημείο αναφοράς, έστω και αρχετυπικά των απανταχού Ελλήνων. Κάνουμε όμως αυτή την διευκρίνιση για να αποφύγουμε τυχόν παρανοήσεις για το τι πραγματικά σημαίνει η αληθινή Ελληνικότητα.

Βιώνοντας λοιπόν την Ελληνικότητα μας, θα έχουμε αρχίσει να γειώνουμε το Ελληνικό Φως στην Οικουμένη. Έτσι χωρίς να χρειάζεται να πούμε ή να κάνουμε κάτι διαφορετικό, το ίδιο μας το Φως θα αποτελεί φάρο και για άλλους ανθρώπους, εάν το επιθυμούν, να αφυπνιστούν στο δικό τους Φως και όλοι μαζί να υπηρετήσουμε το ανώτερο Θεϊκό σχέδιο για την ανθρωπότητα.

Μέσα από αυτήν την αποστολή μας θα έχουμε συμβάλλει και σε κάτι άλλο πολύ σημαντικό στην ανθρωπότητα. Για να νιώσουμε «ασφαλείς» σε ψυχικό επίπεδο να εκπέμψουμε το Φως μας, πρέπει σε κάποιο βαθμό να νιώσουμε ότι επικρατούν συνθήκες ειρήνης στον υλικό κόσμο που ζούμε. Εάν δεν νιώσουμε ασφαλείς, υποσυνείδητα θα συνεχίσουμε να αρνούμαστε να εκπέμψουμε το Φως μας σε όλη του τη λαμπρότητα. Η παράμετρος της ψυχολογικής ασφάλειας σε ασυνείδητο επίπεδο, είναι ένας πολύ σοβαρός παράγοντας που δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμηθεί ούτε να παραγνωριστεί. Είναι δυνατόν να αναστείλουμε όλη την εκδήλωση του δυναμικού μας, τόσο σε ατομικό επίπεδο, όσο και σε συλλογικό, εάν δεν νιώθουμε ασφαλείς ψυχολογικά να εκπέμψουμε το Φως μας, τα χαρίσματα μας. Θα παραμείνουμε σε ψυχολογική ανωριμότητα και συστολή. Σε μια ψυχολογική μη ενηλικίωση και το χειρότερο όλων θα είναι ότι δεν θα ξέρουμε γιατί φοβόμαστε ασυνείδητα το Φως μας. Θα το αντιμετωπίζουμε ως εχθρός μας, θα συνεχίσουμε να ζούμε στο εσωτερικό μας σκοτάδι.

Όπως πολύ σοφά έλεγε ο Πλάτωνας (η αλήθεια είναι ότι η συγκεκριμένη ρήση έχει αποδοθεί στον Πλάτωνα, χωρίς να είναι 100% σίγουρο πως του ανήκει) : "Εύκολα συγχωρούμε το παιδί που φοβάται το σκοτάδι. Η πραγματική τραγωδία της ζωής είναι ο ενήλικας που φοβάται το Φως". Και εμείς ως Έλληνες, ως Ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο, δυστυχώς ακόμη παλινδρομούμε στην φάση της ψυχολογικής παιδικότητας και του φόβου του σκοταδιού, αρνούμενοι ταυτόχρονα να αποδεχτούμε ως ενήλικες και ψυχολογικά ώριμοι, το Φως μας που θα διώξει αυτό το σκοτάδι!

Βέβαια και η παγκόσμια πραγματικότητα και η εξέλιξη των γεγονότων αυτήν τη στιγμή στον πλανήτη κάθε άλλο παρά ειρηνική μπορεί να χαρακτηριστεί. Στην πρακτική όμως που θα εκτελέσουμε στη συνέχεια, ένα σημαντικό μέρος της αφορά την γείωση της ενέργειας της Ειρήνης (στη γείωση αυτού του είδους της ενέργειας ατομικά μπορεί να συμβάλλει τα μέγιστα και η εφαρμογή της Αρχαγγελικής Προστασίας που διατίθεται από το Σύστημα Μορφογένεσις. Οι δύο πρακτικές εξάλλου, συνιστούμε  να χρησιμοποιηθούν συνεργετικά).

Στην παρούσα πρακτική θα χρησιμοποιήσουμε συλλογικά από τη μια το Ελληνικό Αρχέτυπο, το Απολλώνιο Φως αλλά ταυτόχρονα θα χρησιμοποιήσουμε και θα γειώσουμε και την προστατευτική και ειρηνική ενέργεια των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ που θα μας συνοδεύουν καθ’ όλη τη διάρκεια εκτέλεσης του τυπικού της πρακτικής.

Η γείωση αυτού του τύπου ποιότητας και δόνησης της ενέργειας, είναι πράξη ανυπολόγιστης σημασίας και υπηρεσίας προς την ανθρωπότητα, ειδικά τη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία.

Ας θεωρήσουμε αυτήν την ενέργεια της ειρήνης, ως την πρώτη όψη του Φωτός της Ελληνικότητας που θα γειώσουμε και αυτό είναι μια μεγάλη υπηρεσία στους εαυτούς μας αλλά και σε όλους τους άλλους λαούς. Ίσως αποτελέσει την αφορμή και αιτία και οι άλλοι λαοί σε ψυχικό επίπεδο να νιώσουν πιο ασφαλείς και να εντείνουν την πρόθεση τους να προσεγγίσουν και αυτοί το δικό τους Φως.

Η ΠΡΑΚΤΙΚΗ

Όπως είπαμε, στη συγκεκριμένη πρακτική θα δουλέψουμε με το Φως του Ελληνικού Αρχετύπου αλλά και την παρουσία των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Το Ελληνικό Αρχέτυπο είναι Φως, είναι δόνηση, χωρίς συγκεκριμένη μορφή. Για τους σκοπούς όμως της εργασίας μας, καλό θα ήταν να του δώσουμε την Αρχετυπική μορφή του Απολλώνιου Φωτός, οραματιζόμενοι το θεό Απόλλωνα, χωρίς όμως να θέλουμε να σας περιορίσουμε, εάν για κάποιο λόγο σας είναι δύσκολο να οραματιστείτε μια μορφή του θεού Απόλλωνα. Μπορείτε να οραματιστείτε το Ελληνικό αρχέτυπο και ως απλή φωτεινή, ενεργειακή φιγούρα.

Καθόμαστε κάπου ήσυχα, κλείνουμε τα μάτια και αρχίζουμε να χαλαρώνουμε. Στρέφουμε την προσοχή μας στην αναπνοή μας και απλώς την παρακολουθούμε χωρίς να επεμβαίνουμε στο ρυθμό της. Στη συνέχεια αρχίζουμε και παρατηρούμε το σώμα μας. Νιώθουμε ότι ένα ρεύμα χαλάρωσης αρχίζει και διεισδύει κάτω από τα πέλματα μας και ανεβαίνει στα πόδια μας, στους μηρούς μας, στους γοφούς, στη λεκάνη και στα γεννητικά μας όργανα. Το ρεύμα χαλάρωσης συνεχίζει και ανεβαίνει στην πλάτη και την σπονδυλική στήλη, στη συνέχεια στην κοιλιά, στα εσωτερικά όργανα, στο στέρνο, στο θώρακα, τους πνεύμονες και την καρδιά. Το ρεύμα ανεβαίνει στο λαιμό, το κρανίο, το πρόσωπο και τελικά διεισδύει εντός του κρανίου μέσα από τα μάτια, τη ρινική και στοματική κοιλότητα.

Πλέον η συνείδηση μας. είναι στην κορυφή του κρανίου και από εκεί εξέρχεται πέντε εκατοστά επάνω. Από αυτό το σημείο μπορούμε και παρατηρούμε το φυσικό μας φορέα που κάθεται αναπαυτικά και χαλαρά στην καρέκλα.  Είμαστε πλέον καθαρή συνειδητότητα, πάνω από το φυσικό μας φορέα.

Βλέπουμε τώρα ένα κίτρινο τετράγωνο, μια ενεργειακή πύλη για το στοιχείο της γης, την οποία διασχίζουμε. Μόλις περνάμε την πύλη βλέπουμε ότι περπατάμε ξυπόλητοι σ’ ένα πανέμορφο, καταπράσινο, ηλιόλουστο λιβάδι. Νιώθουμε την γείωση μας με το στοιχείο της γης, νιώθουμε την επαφή των γυμνών πελμάτων μας με τη γη. Βλέπουμε στο βάθος του λιβαδιού ένα βόδι να βόσκει ειρηνικά, το σύμβολο του στοιχείου της γης. Αρχίζουμε να απορροφούμε τις ιδιότητες και τις ποιότητες του στοιχείου της γης, όπως δύναμη, σταθερότητα, ασφάλεια, δύναμη υλοποίησης, παγίωση, υλική αφθονία κτλ. Αφού έχουμε απορροφήσει τις ποιότητες της γης, νιώθουμε ότι απεκδυόμαστε το αιθερικό μας σώμα που συνδέεται με το στοιχείο της γης και  βλέπουμε μπροστά μας μια ασημένια ημισέληνο, ενεργειακή πύλη του στοιχείου του νερού, την οποία διασχίζουμε.

Τώρα μπροστά μας βρίσκεται μια πανέμορφη και πεντακάθαρη λίμνη να τη ζεσταίνει ένας λαμπερός ήλιος. Προχωρούμε και μπαίνουμε με χαρά και ευχαρίστηση μέσα στην πεντακάθαρη και γαλήνια λίμνη και αρχίζουμε να νιώθουμε την επαφή μας με το στοιχείο του νερού. Νιώθουμε να απορροφούμε τις ιδιότητες και ποιότητες του στοιχείου του νερού όπως, ροϊκότητα, προσαρμοστικότητα, ευελιξία, δημιουργικότητα, ζωτική δύναμη, ισορροπία, αρμονία κτλ. Μέσα στη λίμνη βλέπουμε μια γαλήνια νεράϊδα, σύμβολο του στοιχείο του νερού. Και αφού έχουμε απολαύσει την παρουσία μας μέσα στο στοιχείο του νερού, νιώθουμε ότι απεκδυόμαστε το ζωτικό μας σώμα που συνδέεται με το στοιχείο του νερού και βλέπουμε μια γαλάζια σφαίρα, ενεργειακή πύλη του στοιχείου του αέρα, την οποία διασχίζουμε.

Βρισκόμαστε στην κορυφή ενός πανύψηλου βουνού. Νιώθουμε το πεντακάθαρο και δροσερό αεράκι να διαπερνά το πρόσωπο μας και να καθαρίζει το νου από κάθε είδους νοητική προσκόλληση ή ανισορροπία. Νιώθουμε ο αέρας να μας φέρνει και να μας γεμίζει με τις ποιότητες του στοιχείου του αέρα, έμπνευση, κατανόηση, διάκριση, ενόραση, δημιουργική φαντασία, ανώτερη πνευματική σκέψη κτλ. Βλέπουμε ψηλά, από επάνω μας, στον καταγάλανο ουρανό να πετάει ένας περήφανος και δυνατός αετός, σύμβολο του στοιχείου του αέρα. Καθώς έχουμε απολαύσει την παραμονή μας στο στοιχείο του αέρα και έχουμε δεχτεί τις ποιότητες του, απεκδυόμαστε το διανοιακό μας σώμα που συνδέεται με το στοιχείο του αέρα, βλέπουμε μπροστά μας ένα κόκκινο ανοδικό τρίγωνο, ενεργειακή πύλη του στοιχείου της φωτιάς την οποία περνάμε.

Βρισκόμαστε τώρα μέσα σ’ ένα πανέμορφο και απολαυστικά ζεστό ήλιο. Νιώθουμε το στοιχείο της φωτιάς να καθαρίζει το συναισθηματικό μας σώμα από κάθε συναισθηματική ανισορροπία, κάθε συναισθηματική προσκόλληση, φόβο και ξένη ενεργειακή επιρροή. Από την άλλη μας φορτίζει με τις ποιότητες του στοιχείου της φωτιάς όπως αρμονία, συναισθηματική ισορροπία και δύναμη, ψυχική γαλήνη, εσωτερική ειρήνη, αγάπη κτλ. Βλέπουμε δίπλα μας να στέκεται ειρηνικά ένα πύρινο λιοντάρι, σύμβολο του στοιχείου της φωτιάς. Αφού έχουμε απορροφήσει τις ποιότητες του στοιχείου της φωτιάς, απεκδυόμαστε και το συναισθηματικό μας σώμα που συνδέεται με το στοιχείο της φωτιάς.

Πλέον έχοντας περάσει μέσα από τα τέσσερα στοιχεία και έχοντας απεκδυθεί τα αντίστοιχα ενεργειακά μας σώματα, σαν καθαρές συνειδητότητες, βλέπουμε μπροστά μας έναν κυανό ολοστρόγγυλο κύκλο, ενεργειακή πύλη για το στοιχείο του αιθέρα, το οποίο διασχίζουμε και βρισκόμαστε στο βαθύ μπλε του αιθέρα. Νιώθουμε ότι είμαστε ένα με το στοιχείο του αιθέρα. Νιώθουμε ότι απλά είμαστε μια μονάδα συνειδητότητας χωρίς σκέψεις, χωρίς συναισθήματα, χωρίς προθέσεις. Απλά μόνο υπάρχουμε σε μια κατάσταση απόλυτης ενότητας και ταύτισης με το στοιχείο του αιθέρα. Αφού παραμείνουμε για λίγη ώρα σε αυτήν την κατάσταση βλέπουμε από το βάθος να ξεπροβάλλει και να έρχεται ολοένα και πιο κοντά μας μια μεγάλη ενεργειακή πύλη σε σχήμα αυγού, οβάλ, απ’ όπου ξεπηδούν όλα τα χρώματα. Μόλις έρθει και σταθεροποιηθεί αυτή η πύλη μπροστά μας βλέπουμε ότι μέσα της έχει σταθεροποιημένο ένα ενεργειακό ανοδικό κόκκινο πεντάκτινο αστέρι. Είμαστε έτοιμοι να εισέλθουμε μέσω αυτής της πύλης στο πεδίο του ανώτερου εαυτού μας και να τον συναντήσουμε. Πριν εισέλθουμε λέμε από καρδιάς μια προσευχή παράκληση, δηλώνοντας την καλή μας πρόθεση να συναντήσουμε τον ανώτερο εαυτό μας με σεβασμό και ανοιχτή καρδιά για να δεχτούμε την καθοδήγηση και υποστήριξη του μέσω της παρουσίας του.

Περνάμε μέσα από το πεντάκτινο κόκκινο αστέρι και βρισκόμαστε σ’ ένα πανέμορφο και ολοφώτεινο πεδίο. Μπορούμε εδώ να δούμε αυτό το πεδίο είτε σαν φυσικό τοπίο είτε σαν πνευματικό ενεργειακό πεδίο Φωτός, επιλέξτε ότι βοηθάει τη φαντασία σας καλύτερα. Το σημαντικό είναι να νιώθουμε την καθαρότητα του πεδίου, την υψηλή του δόνηση και τη φωτεινότητα του. Μόλις προσαρμοστούμε στη δόνηση του πεδίου, βλέπουμε απέναντι μας να εμφανίζεται ο ανώτερος εαυτός της Ελλάδος, το Ελληνικό Αρχέτυπο, που όπως είπαμε θα ήταν επιθυμητό να του δώσουμε την αρχετυπική μορφή του θεού Απόλλωνα. Τη μορφή αυτή τη βλέπουμε σαν ενεργειακή αύρα ύψους περίπου πέντε μέτρων.

Αναγνωρίζουμε την ενεργειακή παρουσία του Ελληνικού Αρχετύπου με τη μορφή του θεού Απόλλωνα και τη δόνηση του Απολλώνιου Φωτός που εκπέμπει.

Με ηρεμία και χωρίς βιασύνη προσαρμοζόμαστε σε αυτή τη δόνηση του Απολλώνιου Φωτός. Νιώθουμε τη δύναμη του, τη διαύγεια του, την αρμονία του. Νιώθουμε την ευγενική πρόσκληση του να ενωθούμε ενεργειακά μαζί του. Αυτό κάνουμε στη συνέχεια. Προχωράμε και ενσωματωνόμαστε μέσα στην αύρα του Αρχετυπικού Απολλώνιου Φωτός. Νιώθουμε την ενδυνάμωση μέσα στην αύρα αυτού του Φωτός, νιώθουμε την ασφάλεια, ομορφιά και αρμονία του να είμαστε μέσα σε αυτό το Φως, γινόμαστε ένα με το Φως.

Στη συνέχεια εμφανίζονται οι δύο υπέρλαμπρες φωτεινές φιγούρες-αύρες των Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Όλο ευγένεια, ειρήνη και καλοσύνη μας χαιρετάνε και εμείς ανταποδίδουμε το χαιρετισμό, γεμάτοι ταυτόχρονα από ευγνωμοσύνη για την καταλυτική τους παρουσία και αίσθηση ειρήνης και προστασία που μας παρέχουν.

Οι Αρχάγγελοι στέκονται στις δύο πλευρές μας, ενώ ταυτόχρονα δίνουμε το δεξί μας χέρι στον Αρχάγγελο Μιχαήλ. Αυτός με το αριστερό του χέρι (για τις ανάγκες της εργασίας θα προσαρμόσουμε τις μορφές τους στο πιο «ανθρωπομορφικό») κρατάει το δεξί μας χέρι, ενώ στο δεξί του χέρι κραδαίνει το πύρινο φωτεινό του ξίφος.

Το ίδιο συμβαίνει και από την άλλη μεριά. Ο Αρχάγγελος Γαβριήλ με το δεξί του χέρι κρατάει το αριστερό μας, ενώ στο αριστερό του χέρι κρατάει μια γυάλινη φωτεινή σφαίρα που μοιάζει με τον πλανήτη γη.

Νιώθουμε την ενεργειακή ενότητας αυτής της ταυτόχρονης παρουσίας των Αρχαγγέλων, του Ελληνικού Αρχετύπου, Απολλώνιου Φωτός αλλά και τη δική μας ενεργειακή παρουσία.

Σε αυτό το σχηματισμό και με αυτήν την αίσθηση της ενεργειακής ενότητας, αγάπης, ασφάλειας και ειρήνης, νιώθουμε να αρχίζουμε να ανυψωνόμαστε καθώς οι Αρχάγγελοι αρχίζουν και κουνούν τα μεγάλα φωτεινά τους φτερά. Ανυψωνόμαστε σιγά, σιγά με ηρεμία και διαισθητικά ενημερωνόμαστε ότι πρόκειται να ταξιδέψουμε με την ταχύτητα του φωτός σε μια άλλη διάσταση, σ’ ένα άλλο πεδίο. Νιώθουμε να αρχίζει μια αντίστροφη μέτρηση από το δέκα προς το μηδέν. Μόλις φτάσουμε στο μηδέν, με ταχύτητα φωτός, αστραπιαία νιώθουμε να ταξιδεύουμε ανάμεσα από φωτεινά αστέρια και διάφορα πεδία.

Τελικά προσγειωνόμαστε σ’ ένα φωτεινό πεδίο μπροστά σε μια χρυσή φωτεινή πύλη. Εκεί βρίσκεται μια μορφή ενός επιβλητικού λευκοντυμένου γενειοφόρου άνδρα. Είναι ο φύλακας της πύλης των χρόνων και του πεπρωμένου.  Στις πλευρές της χρυσής πύλης βρίσκονται επίσης δύο αυστηροί πύρινοι Αρχάγγελοι που ενώνουν τα ξίφη τους αποτρεπτικά μπροστά από τη χρυσή πύλη.

Χαιρετάμε με ευγένεια το φύλακα των χρόνων και του πεπρωμένου και ο ανώτερος αρχετυπικός μας εαυτός του εξηγεί το λόγο της επίσκεψης μας. Ότι αναζητούμε να βρούμε στη δίνη των χρόνων και του πεπρωμένου την γενεσιουργό αιτία του καρμικού μας μιάσματος. Με σκοπό να το θεραπεύσουμε και έτσι ανεμπόδιστα να εκπληρώσουμε την ανώτερη πνευματική μας αποστολή ως Έλληνες, Ελληνικό έθνος και Ελληνικότητα. Του ζητάει να μας επιτρέψει να εισέλθουμε μέσα στο φωτεινό πεδίο που υφαίνονται τα πεπρωμένα των εθνών και επίσης να μας επιτρέψει να αποκτήσουμε πρόσβαση στην ενεργειακή δίνη των χρονογραμμών.

Με ευγένεια και προθυμία ο φύλακας της πύλης του χρόνου μας λέει ότι θα μας επιτρέψει να εισέλθουμε και ότι θα μας βοηθήσει σε αυτή μας την προσπάθεια.

Οι πύρινοι Αρχάγγελοι αποσύρουν τα προστατευτικά ξίφη τους και πρώτος μέσα από την χρυσή πύλη περνάει ο φύλακας της πύλης του πεπρωμένου. Ακολουθούμε εμείς στο σχηματισμό  μέσα στον οποίο έχουμε έρθει δηλαδή μέσα στην αύρα του Απολλώνιου Φωτός και με τους Αρχάγγελους Μιχαήλ και Γαβριήλ στα πλευρά μας.

Περνώντας από την πύλη, όλο το πεδίο που εισερχόμαστε εκπέμπει ένα χρυσόλευκο αστραφτερό, σχεδόν εκτυφλωτικό Φως. Καθώς προχωράμε βλέπουμε μπροστά μας μια στρογγυλή φωτεινή δίνη. Μοιάζει σαν μια μικρή λιμνούλα όπου τα νερά της περιστρέφονται κυκλικά συνεχώς, σχηματίζοντας μια δίνη.

Ο φύλακας μας εξηγεί ότι αυτή είναι η δίνη των χρόνων όπου μέσα από αυτή τη δίνη θα μπορέσουμε να προσεγγίσουμε και να εντοπίσουμε τη συγκεκριμένη χρονογραμμή στην οποία έλαβε χώρα το καρμικό επεισόδιο που αποτέλεσε την γενεσιουργό αιτία της καρμικής μας εμπλοκής.

Οι Αρχάγγελοι, ο Φύλακας και το Ελληνικό αρχέτυπο, σχηματίζουν με την αύρα τους, γύρω από αυτήν την λιμνούλα-ενεργειακή δίνη, ένα προστατευτικό ενεργειακό θόλο. Τότε εμείς βγαίνουμε από την αύρα του Ελληνικού αρχετύπου και προχωράμε μέσα στη λιμνούλα δίνη. Νιώθουμε απόλυτη ασφάλεια καθώς ο ενεργειακός θόλος από τις παρουσίες των Αρχαγγέλων, του φύλακα και του Απολλώνιου Φωτός, νιώθουμε ότι μας προστατεύουν συνεχώς και μας δίνουν μια ήρεμη αίσθηση ειρήνης.

Μπαίνουμε μέσα στην ενεργειακή λιμνούλα-δίνη και νιώθουμε τα νερά της, τα  ενεργειακά της ρεύματα, να αρχίζουν να στροβιλίζονται ακόμη πιο γρήγορα. Εμείς κλείνουμε τα μάτια καθώς νιώθουμε ο στροβιλισμός ν' αυξάνει. Σε λίγο νιώθουμε ότι έχει σταματήσει ο στροβιλισμός και ανοίγουμε τα μάτια μας.

Βλέπουμε μπροστά μας ότι έχει ανοίξει ένα χωροχρονικό συνεχές, ότι διαδραματίζονται κάποια γεγονότα μέσα σε αυτό το ενεργειακό χωροχρονικό συνεχές. Εμείς παρακολουθούμε σαν παρατηρητές, αποστασιοποιημένα, σαν να βλέπουμε κάποια κινηματογραφική ταινία.  

Εδώ ο καθένας μας αφήνει ελεύθερα το υποσυνείδητο του, την ψυχή του θα λέγαμε, να του εμφανίσει μια συγκεκριμένη ιστορία. Δεν έχει σημασία η ιστορική της περίοδος και η ακρίβεια των γεγονότων (από ιστορική άποψη) αλλά κυρίως να αντιληφθούμε το δράμα της συγκεκριμένης ιστορίας και εξέλιξης των γεγονότων.

Πιο σημαντικό είναι το πώς και το τι αντιληφθήκαμε, πως καταγράψαμε και πως μας εντυπώθηκε ψυχικά ως συλλογικό ασυνείδητο η συγκεκριμένη ιστορία. Τι ήταν αυτό που τελικά μας ώθησε στο να κάνουμε την επώδυνη και επιβλαβή ψυχική συμφωνία/συμβόλαιο, τι δηλαδή συνέβαλε στο καρμικό μας μίασμα.

Μπορεί ακόμη να νιώσουμε ότι συμμετέχουμε και εμείς οι ίδιοι στην εκδραμάτιση αυτής της ιστορία ως ψυχές σε μια προηγούμενη ενσάρκωση μας. Δηλαδή να δούμε τον εαυτό μας ως κάποιο χαρακτήρα-ρόλο να συμμετέχει στα συγκεκριμένα γεγονότα. Σημείωση: εάν νιώσουμε και δούμε τον εαυτό μας ως προηγούμενη ενσάρκωση να συμμετέχει στην ιστορία που άνοιξε μέσα στο χωροχρονικό συνεχές που παρακολουθούμε, δεν είναι απαραίτητο να είμαστε συμμετέχοντες εκεί ως Έλληνες. Μπορεί να δούμε τον εαυτό μας ως άνθρωποι άλλων εθνικοτήτων, που όμως συμμετέχουμε και διαμορφώνουμε την συγκεκριμένη ιστορία.  Ότι και να δούμε το καταγράφουμε. Επιτρέπουμε να αντιληφθούμε και να βιώσουμε τα συναισθήματα, χωρίς όμως να τους επιτρέψουμε να μας κατακλύσουν.

Το πιο σημαντικό όμως της όλης διαδικασίας, που αποτελεί και το κλειδί αυτής της πνευματικής-ενεργειακής-καρμικής θεραπείας που συντελείται, είναι να κατανοήσουμε και συνειδητοποιήσουμε πως ότι συνέβη, είναι ένα γεγονός που «έληξε». Ναι μπορεί να δούμε και να συνειδητοποιήσουμε ότι κάναμε πράγματα τα οποία δεν θα κάναμε τώρα, μπορεί να συνειδητοποιήσουμε λάθη και παραλείψεις. Μπορεί ακόμη να συνειδητοποιήσουμε ότι εκφράσαμε μια σκοτεινή μας πλευρά που πιθανότατα να ήταν σκληρή και ίσως άδικη και απάνθρωπη. Είναι σημαντικό ν' ανακαλύψουμε και να αναγνωρίσουμε τον «Θύτη» μέσα στην εθνική μας συνείδηση και να αντέξουμε να τον κοιτάξουμε ίσια στα μάτια. Είναι αυτή η σκοτεινή πλευρά, το άλλο άκρο του διπόλου «Θύμα – Θύτης» που αρνούμαστε εδώ και χιλιετηρίδες ολόκληρες να κοιτάξουμε, παραμένοντας έτσι δεμένοι σταθερά και επώδυνα σ’ αυτό το δίπολο!   Ότι και να έχει συμβεί, το πιο σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι δεν είμαστε «δεμένοι», δεν είμαστε «δεσμευμένοι» και «υποχρεωμένοι» να τιμωρούμε τον εαυτό μας (ως Ελληνικό συλλογικό ασυνείδητο) αιώνια. Αυτή είναι η αληθινή έννοια της συγχώρεσης. Αναγνωρίζουμε όποιο λάθος κάναμε, αποφασίζουμε συνειδητά ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να το επαναλάβουμε και προχωράμε πλέον ελεύθεροι. Με το να συνεχίσουμε να τιμωρούμε τον εαυτό μας (καρμικά δηλαδή ασυνείδητα), δεν ωφελείται πλέον κανένας. Δεν ωφελούμαστε εμείς οι ίδιοι, δεν ωφελούνται τα άλλα έθνη, δεν ωφελείται η ανθρωπότητα. Εμείς και όλη η ανθρωπότητα θα ωφεληθούμε πραγματικά μόνο όταν επιτρέψουμε και εκπέμψουμε σε όλη του τη δύναμη, λαμπρότητα και μεγαλείο, το Αρχέτυπο Ελληνικό μας Πνευματικό Φως. Αυτή είναι η ύψιστη οικουμενική και πνευματική μας αποστολή. Το δικό μας Φως, το Φως της Ελληνικότητας, θα επιτρέψει και στα άλλα έθνη να λάμψουν το δικό τους πνευματικό Φως. Πρέπει να κατανοήσουμε τη σοβαρότητα αυτής της οικουμενικής πνευματικής μας αποστολής. Δεν μπορούμε να παραμείνουμε άλλο «προσκολλημένοι» στο οποιοδήποτε καρμικό μας μίασμα, Ούτε βέβαια να επιτρέψουμε στο κομμάτι του παιδικού μας ψυχισμού, να συνεχίσει να μας παρεμποδίζει στην εξελικτική μας πορεία!

Χρειάζεται σ’ αυτή την φάση της ιστορίας μας, να αποφασίσουμε συνειδητά να ενηλικιωθούμε. Να κάνουμε το θεμελιώδες βήμα της ανάληψης της προσωπικής και εθνικής μας ευθύνης, ώστε να αφήσουμε πίσω μας τη δύσκολη φάση της πνευματικής εφηβείας και να ακολουθήσουμε την πορεία που προσδιορίζεται από τον ανώτερο μας δρόμο προς την παγκόσμια εξέλιξη.

Αφού παρακολουθήσουμε όπως είπαμε όλη την ιστορία που θα έχει ανοίξει μέσα στο χωροχρονικό συνεχές, αφού κάνουμε τις απαραίτητες συνειδητοποιήσεις, με ηρεμία και χωρίς να βιαζόμαστε, επιστρέφουμε στη λιμνούλα. Στον ενεργειακό θόλο που έχει σχηματιστεί πάνω από αυτήν από τις παρουσίες των Αρχαγγέλων, του Φύλακα και του Απολλώνιου Φωτός. Σε αυτήν την κατάσταση της ηρεμίας και εσωτερικής συγχώρεσης και μέσα σε αυτόν τον προστατευτικό ενεργειακό θόλο, μπορούμε να παραδώσουμε προς θεραπεία ότι ενεργειακό κατάλοιπο έχει απομείνει από το καρμικό μίασμα της ιστορίας που είδαμε.

Μπορούμε να πούμε: «Σεβαστοί Αρχάγγελοι του Φωτός και ταξιάρχες του Θεού, Μιχαήλ και Γαβριήλ, Φύλακά των χρόνων και του πεπρωμένου, Αρχέτυπο Ελληνικό Απολλώνιο Φως, στην ιερή σας δόνηση του Φωτός, στο ιερό καθαρτικό και εξαγνιστικό πυρ του Θεϊκού Φωτός του οποίου είστε αγνοί φορείς, παραδίδω σε εσάς τώρα, κάθε κατάλοιπο δυσαρμονίας που φέρω από το καρμικό μίασμα στο οποίο συμμετείχα εγώ και οι αδερφοί μου Έλληνες από το βάθος των χρόνων τους οποίους επισκέφτηκα. Σας το παραδίδω να το μετουσιώσετε σε ανώτερης δόνησης Φως, συμβατό και αρμονικό με το Φως του Θεϊκού σχεδίου για την Ελλάδα, τους Έλληνες, τον Ελληνισμό και την ανθρωπότητα. Και ούτω γένοιτο».

Μένουμε μέσα στη λιμνούλα σε κατάσταση αρμονίας και γαλήνης ενώ νιώθουμε ότι ραδιοβολούμαστε από τις θεραπευτικές ενέργειες των ταξιαρχών, του Φύλακα αλλά και του Απολλώνιου Φωτός. Νιώθουμε ότι ενεργειακά φεύγει από πάνω μας βάρος και ότι ολοένα γινόμαστε πιο ανάλαφροι και αρμονικοί. Νιώθουμε ότι ενεργειακά καθαρίζουν τα οποιαδήποτε υπολείμματα αυτού του καρμικού μίασματος.

Μόλις ολοκληρώσουμε είμαστε έτοιμοι να αποχωρίσουμε από το πεδίο των χρόνων και του πεπρωμένου. Μπαίνουμε πάλι στον ίδιο σχηματισμό με το οποίο εισήλθαμε και ευχαριστώντας το Φύλακα των χρόνων και του πεπρωμένου εξερχόμαστε της χρυσής ενεργειακής πύλης.

Ενημερωνόμαστε διαισθητικά από το Ελληνικό αρχέτυπο ότι πρόκειται να ταξιδέψουμε σε μια ακόμη τοποθεσία. Θα επισκεφτούμε το ναό της διδαχής της Ουράνιας Σοφίας.

Κρατώντας  πάντοτε τα χέρια των ταξιαρχών Αρχαγγέλων και μέσα στην αύρα του Απολλώνιου Φωτός, είμαστε έτοιμοι να ταξιδέψουμε. Μετράμε αντίστροφα από το δέκα στο μηδέν και ανυψωνόμαστε. Με ιλιγγιώδη ταχύτητα Φωτός ταξιδεύουμε και μεταφερόμαστε σ’ ένα υπέρλαμπρο φωτεινό πεδίο όπου διακρίνουμε ότι υπάρχει ένας ναός. Μπορούμε να τον φανταστούμε με όποια μορφή θα μας υποδείξει το Ελληνικό Αρχέτυπο. Μπορούμε εάν θέλουμε και νιώθουμε συμβατοί με αυτήν την μορφή, να δούμε τον ναό με την μορφή του Παρθενώνα ή οποιοδήποτε άλλου αρχαίου Ελληνικού ναού, χωρίς αυτό να είναι υποχρεωτικό ή περιοριστικό.

Μέσα στο ναό βρίσκονται ανώτερα φωτεινά όντα, μεταξύ των οποίων και το Αρχέτυπο της Ελληνικής Σοφίας, η θεά Αθηνά.

Σκοπός της επίσκεψης μας σε αυτόν τον ναό είναι να δεχτούμε διδαχή ανώτερης Θεϊκής Σοφίας και να αφυπνιστούμε ακόμη περισσότερο στον ανώτερο πνευματικό δρόμο της Ελλάδος. Να αποκτήσουμε δονητικά μεγαλύτερη επαφή με το εσωτερικό μας Φως και την «πληροφορία» που κομίζει ενεργειακά το Ελληνικό Φως.

Με σεβασμό, ταπεινότητα αλλά και ευγνωμοσύνη εισερχόμαστε στο ναό. Νιώθουμε την ανυψωτική δόνηση του ναού αλλά και των φωτεινών ανώτερων όντων που βρίσκονται εκεί. Το αρχέτυπο της θεάς Αθηνάς έρχεται και στέκεται μπροστά μας. Σε κατάσταση ενεργειακά απόλυτα δεκτική αρχίζουμε και δεχόμαστε την διδαχή με τη μορφή ενεργειακών δεσμών Φωτός. Νιώθουμε ότι ακούμε όλα τα φωτεινά όντα να αναφωνούν τις ποιότητες του Ελληνικού Φωτός. Ακούμε την αναφώνηση της ποιότητας «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ». Βλέπουμε την ίδια στιγμή δέσμες χρυσόλευκου φωτός να εκπέμπονται από όλα τα φωτεινά όντα αλλά και τη θεά Αθηνά προς εμάς. Εμείς σε δεκτική κατάσταση όπως είπαμε απορροφούμε τον κραδασμό αυτού του Φωτός.

Μπορείτε εάν θέλετε να αφήσετε ελεύθερο τον εαυτό σας να βλέπει διαισθητικά και άλλα χρώματα να έρχονται από τα φωτεινά όντα, εάν αυτό σας διευκολύνει εκείνη τη στιγμή ή μπορείτε να ακολουθήσετε το στάνταρντ λευκόχρυσο χρώμα που σας περιγράφουμε στο κείμενο. Ακολουθείστε ότι σας ταιριάζει καλύτερα.

Η επόμενη ποιότητα που αναφωνούν τα φωτεινά όντα είναι «ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ» ενώ βλέπουμε τις χρυσόλευκες δέσμες φωτός να έρχονται προς εμάς και εμείς να τις απορροφούμε. Η επόμενη είναι ποιότητα που αναφωνούν είναι «ΑΡΜΟΝΙΑ». Ακολουθούν με την ίδια διαδικασία αναφώνησης και απορρόφησης από εμάς, οι ποιότητες, «ΑΓΑΠΗ», «ΑΔΕΛΦΟΣΥΝΗ», «ΧΑΡΑ», «ΚΑΛΛΟΣ», «ΦΙΛΟΤΙΜΙΑ», «ΑΡΕΤΗ», «ΓΕΝΝΑΙΟΤΗΤΑ», «ΜΕΓΑΛΟΨΥΧΙΑ».

Εάν νιώσετε την έμπνευση να προσθέσετε και κάποια άλλη ποιότητα μπορείτε να το κάνετε.

Νιώθουμε να απορροφούμε το Φως και τη δόνηση αυτών των ποιοτήτων στο ενεργειακό μας σώμα.

Στη συνέχεια εστιάζουμε την προσοχή μας στο αρχέτυπο της θεάς Αθηνάς. Νιώθουμε να δεχόμαστε σαν κύματα ενέργειας την ευεργετική της δόνηση, έτσι ώστε αυτές οι ποιότητες της Ελληνικότητας που δεχτήκαμε σαν δονήσεις και δέσμες Φωτός, να κωδικοποιηθούν στο ενεργειακό μας σώμα ως πρακτική σοφία εφαρμόσιμη στο γήινο υλικό πεδίο. Νιώθουμε ότι η ενέργεια του Ελληνικού Αρχετύπου της θεάς Αθηνάς κωδικοποιεί το Φως που δεχτήκαμε, έτσι ώστε αυτό από την αιθερική ενεργειακή του κατάσταση να είναι συμβατό και να ενεργοποιήσει τους  κλώνους του φυσικού μας dna μέσα στα φυσικά μας σώματα, όταν θα επιστρέψουμε σε αυτά μετά το τέλος της συγκεκριμένης πρακτικής.

Η ενέργεια του Αρχετύπου της θεάς Αθηνάς στην ουσία αναλαμβάνει την ευθύνη και την αρμοδιότητα, ώστε όλη η διδαχή της Ουράνιας Σοφίας που δεχτήκαμε ως Φως της Ελληνικότητας των ανώτερων πνευματικών πεδίων να μετατραπεί στο κατάλληλο επίπεδο δόνησης και συχνότητας. Να είναι αντιληπτή και συμβατή ως συχνότητα μέσα στο φυσικό μας σώμα, αφυπνίζοντας και τους κλώνους του φυσικού μας dna που χρειάζονται να συνεργήσουν, έτσι  ώστε αυτό το πνευματικό Φως να μεταβολιστεί σε πρακτική γήινη γνώση και σοφία.

Μένουμε για λίγο ακόμη απέναντι στο αρχέτυπο της θεάς Αθηνάς και την ενέργεια που δεχόμαστε από αυτό και είμαστε έτοιμοι για να περάσουμε στην τελική φάση της πρακτικής.

Βλέπουμε το αρχέτυπο της θεάς Αθηνάς να αποχωρεί και να εμφανίζεται μια ομάδα από υπέρλαμπρα φωτεινά όντα. Είναι η ανώτερη πνευματική ιεραρχία που έχει υπό την ευθύνη της την εξέλιξη της ανθρωπότητας. Την ανώτερη πνευματική ιεραρχία αποτελούν υπερεξελιγμένα πνευματικά όντα που σχετίζονται καρμικά με την ανθρωπότητα και υπηρετούν το Θεϊκό σχέδιο μέσω της υπηρεσίας τους προς την ανώτερη πνευματική εξέλιξη των ανθρώπων.

Καθώς στεκόμαστε απέναντι στην ομάδα της πνευματικής ιεραρχίας νιώθουμε να μας κατακλύζει μια διαφορετική δόνηση. Είναι αυτή της αγάπης, ειρήνης και γαλήνης. Σε αυτή τη φάση δεν νιώθουμε να δεχόμαστε κάτι αλλά γινόμαστε ένα με αυτήν τη δόνηση, γινόμαστε ολόκληροι το Φως της αγάπης, της γαλήνης και της ειρήνης.

Είναι η υπέρτατη διδαχή και ανώτερη αφύπνιση που δεχόμαστε. Αφυπνιζόμαστε στην αληθινή μας φύση της αγάπης που εκφράζεται ως ειρήνη και καλοσύνη προς όλη την Ύπαρξη και εκδηλωμένη Δημιουργία.

Η συνθήκη της αγάπης είναι η ανώτερη πνευματική συνθήκη γιατί μόνο μέσα σε αυτή την συνθήκη μπορούμε να νιώσουμε ασφαλείς. Έτσι ώστε να επιτρέψουμε το Φως μας να λάμψει και στα κατώτερα πεδία της ύπαρξης μας όπως είναι το γήινο πεδίο. Μόνο όταν έχουμε αφυπνιστεί στην αλήθεια και δύναμη του Φωτός της αγάπης μπορούμε να επιτρέψουμε να λάμψει το εσωτερικό μας Φως σε όλη του τη δύναμη και λαμπρότητα, ακόμη και σε πεδία που κυριαρχεί το σκοτάδι, πχ όπως συμβαίνει τώρα στον πλανήτη γη.

Αυτό είναι το υπέρτατο δώρο που δεχόμαστε από την πνευματική ιεραρχία, η υπέρτατη μύηση θα λέγαμε. Είναι σαν να παίρνουμε, συνειδητά πλέον, την «έγκριση» και «ευλογία» της Πνευματικής Ιεραρχίας ότι είμαστε έτοιμοι να εκτελέσουμε τον οικουμενικό μας ρόλο στο γήινο υλικό πεδίο. Καθώς είμαστε μέσα στην αύρα της αγάπης της ανώτερης Πνευματικής Ιεραρχίας, σιωπηρά από μέσα μας και υπό την ευλογία της Πνευματικής Ιεραρχίας, καλούμε τα Αρχέτυπα και των άλλων εθνών που είναι ενσαρκωμένα αυτήν την εποχή στη γη. Βλέπουμε αυτά τα Αρχέτυπα να εμφανίζονται ως διαφανείς σφαίρες Φωτός. Βλέπουμε ένα μεγάλο αριθμό τέτοιων σφαιρών να εμφανίζεται μπροστά μας. Από την καρδιά μας νιώθουμε να ξεκινούν δέσμες Φωτός, σαν φωτεινά ατσάλινα ενεργειακά νήματα που μας συνδέουν με αυτές τις σφαίρες. Με αυτά και μέσα από αυτά τα νήματα μεταβιβάζουμε την ενέργεια της ειρήνης. Συνδεόμαστε με το Φως των άλλων εθνών και κρατών μ’ ένα ενεργειακό πλέγμα ειρήνης και αλληλοσεβασμού. Νιώθουμε αυτό το πλέγμα να γίνεται πολύ ισχυρό, σχεδόν "ατσάλινο" όπως είπαμε. Γνωρίζουμε πλέον ότι συνδεόμαστε με τ’ άλλα έθνη πολύ ισχυρά σε επίπεδο ανώτερων πνευματικών αρχετύπων με την ενέργεια της ειρήνης. Γνωρίζουμε ότι όλοι είμαστε συμμέτοχοι, συνεργοί και σύμμαχοι στο ίδιο σχέδιο. Όλοι υπηρετούμε το ανώτερο Θεϊκό σχέδιο για την ανθρωπότητα.

Αυτή μας η γνώση μας επιτρέπει πλέον να μην ταυτιζόμαστε τόσο έντονα με συμπεριφορές εθνών και κρατών που φαινομενικά, στο γήινο υλικό πεδίο, μοιάζουν να είναι αντίθετες με αυτόν τον σκοπό και σχέδιο. Γνωρίζουμε ότι δουλειά μας είναι, εμείς να τους δώσουμε την ευκαιρία με το Φως μας να αφυπνιστούν και αυτοί στο δικό τους ανώτερο Φως και όχι να συμβεί το αντίθετο. Δηλαδή να επιτρέψουμε το σκοτάδι τους να δυναμώσει το δικό μας σκοτάδι. Έτσι μόνο ζημιωμένοι θα βγούμε όλοι μας.

Τώρα γνωρίζουμε συνειδητά την Θεϊκή μας αποστολή σε όλο της το μεγαλείο και σπουδαιότητα. Γνωρίζουμε ποιό είναι το Φως της Ελληνικότητας, γνωρίζουμε τι είδους Φωτός φορείς είμαστε και ποια πρέπει να είναι η συμπεριφορά και στάση μας σε όλα τα επίπεδα. Από το ανώτερο πνευματικό μέχρι το κατώτερο υλικό. Αναλαμβάνουμε με χαρά να παίξουμε το ρόλο μας στο ανώτερο Θεϊκό σχέδιο ως οικουμενικοί φορείς του Φωτός της Ελληνικότητας, ως Αγγελειοφόροι αυτού του φωτεινού μηνύματος.

Απολαμβάνουμε αυτήν την αίσθηση και παρουσία μας μέσα σε αυτήν την αύρα της αγάπης που μας προσφέρει η ανώτερη Πνευματική Ιεραρχία.

Όταν νιώσουμε ότι έχουμε ολοκληρώσει την επαφή μας, ετοιμαζόμαστε να αποχωρήσουμε. Με ηρεμία και γαλήνη, όλο σεβασμό και ευγνωμοσύνη, ευχαριστούμε την Πνευματική Ιεραρχία, το αρχέτυπο της θεάς Αθηνάς καθώς και τις άλλες φωτεινές οντότητες και αποχωρούμε από το πνευματικό πεδίο του ναού της διδαχής της Ουράνιας Σοφίας.

Αποχωρούμε στον ίδιο σχηματισμό με τον οποίο ήρθαμε. Μετράμε αντίστροφα από το 10 στο μηδέν απογειωνόμαστε και αρχίζουμε να ταξιδεύουμε με την ιλιγγιώδη ταχύτητα του Φωτός. Επιστρέφουμε στο φωτεινό πεδίο του ανώτερου εαυτού μας.

Εκεί έχουμε την ευκαιρία να κάνουμε μια «ανασκόπηση» των πληροφοριών και δονήσεων που δεχτήκαμε.

Ευχαριστούμε τους Αρχαγγέλους Μιχαήλ και Γαβριήλ για την καταλυτική τους παρουσία και προστασία, τους ζητάμε να είναι πάντοτε  στο πλευρό μας και ετοιμαζόμαστε να αποχωρήσουμε και από το πεδίο του ανώτερου εαυτού μας.  

Καθώς είμαστε μέσα στην αύρα του, δίνουμε ευχαριστίες στον ανώτερο Αρχετυπικό, Ελληνικό εαυτό μας, το Απολλώνιο Φως, για τη βοήθεια και συμβολή του στην καθοδήγηση και την καρμική θεραπεία μας και νιώθουμε να συγχωνευόμαστε μαζί του, να γινόμαστε ένα με την αύρα του. Με τη συγχώνευση μετατρεπόμαστε σ’ ένα υπέρλαμπρο πυκνό ενεργειακά λευκό μαργαριτάρι Φωτός. Με αυτόν τον τρόπο παίρνουμε μαζί μας ενεργειακά, κωδικοποιημένη όλη την πληροφορία που δεχτήκαμε από τα ανώτερα πνευματικά πεδία.

Μπροστά μας εμφανίζεται η οβάλ ενεργειακή πύλη, η οποία στο κέντρο της έχει ένα χρυσό εξάκτινο αστέρι. Περνάμε μέσα από το εξάκτινο αστέρι και βρισκόμαστε μέσα στο μπλε του αιθέρα σε κατάσταση ηρεμίας. Εμφανίζεται το κόκκινο τρίγωνο, ενεργειακή πύλη για το στοιχείο τη φωτιάς, από το οποίο περνάμε από μέσα. Βρισκόμαστε μέσα στο ζεστό ήλιο, στο στοιχείο της φωτιάς. Νιώθουμε ότι είμαστε τελείως εξαγνισμένοι και ισορροπημένοι ενεργειακά και συναισθηματικά. Ενδυόμαστε το συναισθηματικό μας σώμα και μπροστά μας εμφανίζεται η γαλάζια σφαίρα, ενεργειακή πύλη του στοιχείου του αέρα. Βρισκόμαστε στην κορυφή του πανύψηλου βουνού και απολαμβάνουμε τη νοητική διαύγεια που έχουμε αποκτήσει. Ενδυόμαστε το καινούργιο νοητικό μας σώμα και μπροστά μας εμφανίζεται η ασημένια ημισέληνος, ενεργειακή πύλη του στοιχείου του νερού. Περνάμε μέσα από την πύλη και βρισκόμαστε μέσα στα υπέροχα νερά της λίμνης. Νιώθουμε την καθαρότητα και ενδυνάμωση του στοιχείου του νερού και ενδυόμαστε το ζωτικό μας σώμα. Μπροστά μας εμφανίζεται το κίτρινο τετράγωνο, πύλη του στοιχείου της γης. Περνάμε μέσα από την πύλη και βρισκόμαστε στο καταπράσινο, ηλιόλουστο λιβάδι. Νιώθουμε τη δύναμη και σταθερότητα της γης. Ενδυόμαστε το αιθερικό μας σώμα και μπροστά μας εμφανίζεται πάλι ένα κίτρινο τετράγωνο, ενεργειακή πύλη. Περνάμε από μέσα και αρχίζουμε την είσοδο μας στο φυσικό μας σώμα. Αρχίζουμε και αποκτάμε ολοκληρωτικά την επαφή και αίσθηση του φυσικού σας σώματος. Μόλις είστε έτοιμοι, αρχίζουμε και κουνάμε τα μέλη του φυσικού μας σώματος και σιγά, σιγά επανερχόμαστε ανοίγοντας τα μάτια μας.

Η πρακτική έχει ακόμη ένα μικρό στάδιο, το οποίο μπορείτε να εκτελέσετε είτε απευθείας (το συνιστούμε) είτε κάποια άλλη στιγμή. Το στάδιο αυτό αφορά την ενεργειακή κωδικοποίηση όλης της πληροφορίας που δεχτήκαμε στο φυσικό μας σώμα. Εάν δεν είμαστε κουρασμένοι και μπορούμε να συνεχίσουμε για λίγο ακόμη καλό θα ήταν να κάνουμε και αυτό το βήμα, μια και ενεργειακά είμαστε ήδη  ενεργοποιημένοι στην πληροφορία που δεχτήκαμε και είναι πολύ πιο εύκολο να την κωδικοποιήσουμε και στο φυσικό μας σώμα αυτή τη στιγμή. Εάν πάλι είμαστε κουρασμένοι μπορούμε αυτό το βήμα να το κάνουμε κάποια άλλη στιγμή.

Εάν αποφασίσουμε να το κάνουμε αυτή τη στιγμή, το βήμα έχει ως εξής. Έτσι όπως έχουμε επανέρθει, αποκτούμε απόλυτη επίγνωση του φυσικού μας σώματος. Η προσοχή μας είναι απόλυτα στο φυσικό μας σώμα. Το νιώθουμε στην ολότητα του, το νιώθουμε ενεργειακά, σαν να το αγγίζουμε. Τότε ξεκινάμε ένα μικρό στοχασμό πάνω στις αλλαγές που θα επιφέρει η θεραπεία του καρμικού μας μιάσματος που έχει συμβεί.

Αρχίζουμε και στοχαζόμαστε πάνω στην ιδέα πώς θα είναι τώρα που θα πάψουμε ως Έλληνες να βιώνουμε τη ζωή μας μέσα από το δίπολο του θύματος-θύτη.

Πώς θα είναι η ζωή μας από την θέση την ενδυνάμωσης της αποδοχής και ανάληψης της προσωπικής υπευθυνότητας, όταν πλέον θα ξέρουμε ότι δεν θα έχει κανένα νόημα να κατηγορούμε τους άλλους για το οτιδήποτε.

Πώς θα είναι να λειτουργούμε από θέση ψυχικής ωριμότητας, να διαχειριζόμαστε τα κέρδη και τις απώλειες της ζωής, που είναι αναπόφευκτα στο υλικό επίπεδο και τον φυσικό γήινο κόσμο. Αφήνοντας πια τις ακροβασίες της συναισθηματικής νεότητας και ανωριμότητας, χωρίς να χρειάζεται να βουτάμε στον παροιμιώδη Ελληνικό συναισθηματικό παρορμητισμό (ψυχολογική ανωριμότητα) και να τα βιώνουμε όλα σαν «γάμο ή κηδεία».

Πώς θα είναι να κάνουμε ειρήνη με το παρελθόν μας και να κοιτάξουμε με ωριμότητα, υγιή αισιοδοξία και εμπιστοσύνη το μέλλον μας.

Πώς θα είναι να επιτρέψουμε το πνευματικό μας Φως να λάμψει στη λαμπρότητα και το μεγαλείο που του αρμόζει με βάση την ανώτερη πνευματική και οικουμενική μας αποστολή. 

Την ίδια στιγμή καθώς κάνουμε αυτό το στοχασμό, έχουμε πάντοτε όσο μπορούμε την προσοχή μας (ένα μέρος της), στη αίσθηση του φυσικού μας σώματος. Όσο μπορούμε δεν χάνουμε αυτήν την φυσική αίσθηση του γιατί η σκοπιμότητα του στοχασμού δεν είναι να κάνουμε κάποια νοητική αναζήτηση, να φιλτράρουμε ιδέες ή να βγάλουμε συμπεράσματα αλλά μέσω του στοχασμού και της ταυτόχρονης προσοχής, άρα και  ενεργειακής σύνδεσης με το φυσικό σώμα, να μεταδώσουμε την πληροφορία (κωδικοποιήσουμε) και στο φυσικό μας φορέα.

Εκτελούμε το βήμα του στοχασμού για όσο νιώθουμε άνετα (10-15 λεπτά θα ήταν αρκετό) και έτσι ολοκληρώνουμε την πρακτική.

Ειρήνη σε όλους μας και είθε το Αρχετυπικό Ελληνικό μας Φως να λάμψει πρώτα σε όλες τις καρδιές στο Ελλήνων και να επιτελέσει την ανώτερη Θεία αποστολή του.  

TΕΛΟΣ ΠΡΑΚΤΙΚΗΣ

ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ: Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε θερμά τη φίλη του ΠΑ.ΔΙ.ΣΥ. & New Earth Network, Μαριάνθη Μεταλληνού για τη συμμετοχή της στη συγγραφή της παραπάνω πρακτικής.

Η Μαριάνθη Μεταλληνού ζει στη Θεσσαλονίκη και δραστηριοποιείται ως Ιατρός Ομοιοπαθητικής - Ψυχοθεραπεύτρια και Ενεργειακή Θεραπεύτρια Cosmic Energy Healing και Body-Mirror. 

Είναι επιστημονικά υπεύθυνη των Εναλλακτικών Σχημάτων Υγείας, ενός κέντρου άσκησης εναλλακτικών τρόπων διαχείρισης της ανθρώπινης υγείας. 

Είναι επίσης συντονίστρια βιωματικών εργαστηρίων αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης, όπως το πρόσφατο βιωματικό εργαστήριο με θέμα "το δίπολο Θύμα - Θύτης, ο Θυμός και η Θυσία στα πλαίσια της Συνεξάρτησης".

Επικοινωνία: [email protected]